پیشگیری جرائم قاچاق کالا و ارز
لازمه پیشگیری از جرم، اتخاذ تدابیری است که فرصتهای مناسب جرم را کاهش
دهد که در سادهترین تعریف، به معنای اتخاذ تدابیری است که بر موقعیتهای
محیطی زمینه ساز جرم یا وضعیتهای پیش جنایی محیطی تاثیر میگذارد.
در
دولت یازدهم برنامههای پیشگیرانه بسیاری برای مبارزه با قاچاق کالا و
ارز صورت پذیرفته است و آمار قاچاق به شدت کاهش یافته اما میزان حجم قاچاق
همچنان بالاست.
بر همین اساس در زیر به مهمترین راهکارهای عملیاتی برای
پیشگیری از وقوع جرم قاچاق اشاره خواهیم کرد:
١. یکی از مهمترین راهکارهایی که در زمینه پیشگیری از آسیبهای اجتماعی
پیشنهاد میشود استفاده از ظرفیتهای نظام آموزشی کشور است تا افراد از
کودکی نسبت به آسیبها و مجازات جرایم مربوط به قاچاق کالا و ارز آشنا
شوند.
آموزش و پرورش یک نهاد فرهنگی و آموزشی است و رسالت بسیار سنگینی در ارتقای فرهنگ جامعه بر عهده دارد.
بر همین اساس فرهنگ سازی و جلب اعتماد مردم برای مصرف تولیدات داخلی بسیار با اهمیت است.
مردم باید به این باور برسند که تولیدات داخلی توان پاسخگویی به نیازهای آنان را دارد.
در حقیقت نیمی از کار به بخش تولید و اعتمادسازی برای مصرف کنندگان باز میگردد و نیمی دیگر به جامعه مربوط میشود.
بیکاری از بزرگترین و فراگیرترین مشکلات اقتصادی و اجتماعی جوامع است که هزینه زیادی را بر جامعه تحمیل میکند.
کمبود زمینههای اشتغال و امکانات زندگی، زمینه را برای گرایش افراد و مرزنشینان به ارتکاب جرم قاچاق فراهم میکند.
در این زمینه پیشنهاد میشود بخش خصوصی به سرمایه گذاری در این عرصه ترغیب شود.
در
واقع دولت با کاهش هزینه ریسک سرمایه گذاری و ایجاد فرهنگ کارآفرینی و
اشتغالزایی میتواند سرمایه دار را به ایجاد اشتغال تشویق کند.
اجرای
موفقیت آمیز طرح تعاونی مرزنشینان در دولت یازدهم از نمونههای کارساز در
این زمینه است که باید به سرعت در همه مناطق مرزی کشور اجرا شود.
۵. در نهایت زمانی میتوان از قاچاق کالا پیشگیری کرد که به ابعاد فرهنگی آن به عنوان یکی از اثرگذارترین ارکان توجه شود.
در
واقع رشد و ارتقای سطح اخلاقی شهروندان، بهطور قطع و یقین زشتی و قبح جرم
قاچاق و مصرف کالای قاچاق را در نظر عموم مردم و جامعه مهم جلوه میدهد و
در چنین شرایطی کمتر دخالت فراگیر نظام کیفری نیاز میشود.